گریه باید کرد

اشک ها باید ریخت

نشود خاطر محبوبه بکوی دگری کوچ کند

آسمان عمر من تیره و تاریک شود

چون نور چشم حسد

در دیار بیوفایی ها و هجران نگاه

من دگر با قافلۀ مهر نخواهم پیوست

با نگاه یاس

جا خواهم ماند

در کنار بوته های مرگ و تنهایی

پس

گریه باید کرد

اشک ها باید ریخت