فریاد شهر می گذرد از آسمان فقر
احساس مرده است
یک وحشت عجیب
بیداد میکند
چون شیشه ی شکسته و برنده در غروب
من روی جاده ی عمرم
در ایستگاه مرگ
مبهوت و منتظر
تنها نشسته ام
تا از نگاه سرد یتیمان بی پناه
احساس را
ایمان به عشق را
در کلبه ی دل خود بارور کنم
امشب خسته تر هستم ، این هم شد زندگی ، آیا شما مطابق میل زندگی پیش می روید یا زندگی مطابق میل شما حرکت می کند . بالاخره نتوانستم راه زندگی را انتخاب کنم ، هنوز در میان زمین فقر و آسمان ارامش معلق هستم ، آیا آسمان آرامش وجود دارد ؟ نظرمن منفی است .
بوداپست
امروز بیست و چهارم حوت است ، روزی که محمد دواد مشتاق با مرگ نا به هنگامش مارا در سایه ای سوگ نشاند .
محمد داود مشتاق یکی از خوشنویسان کشور و مربی تکواندو بود اما مرگ زود رس مجالش نداد تا چند مدتی در کنار دوستان و هوادارانش زندگی کند وی در شجاعت ، صداقت و جوانمردی میان هم قطارانش مشهور بود . اما زهی افسوس که در حین جوانی زیر خروارهای خاک با خیال آسوده خوابید . اکنون این رباعی خیام را
یاران چو به اتفاق دیــــــــــدار کنید
بایــــــــد که زدوست یاد بسیار کنید
چون باده ای خوشگوار بنوشید بهم
نوبت چو بـــه ما رسد نگونسارکنید
روی مرمر مقبره اش حک کرده اند .
روحش شاد و یادش گرامی باد